عزت؛ گاهی در جنگیدن گاهی در رها کردن گاهی در سپردن ابراهیم درون به شعله های نمرود ِ تشویش ، ترس و . و من دیشب سراسر روحم را به زبانه های آتش نمرود امتحان کردم حقیقتی تلخ و سوزان. اما ابراهیم شدن اگرچه از من دور و دیرست ولی اویی که گلستان میتواند ، میکند و من لبخند میزنم به تمام زخمهای روحم آهی میکشم و به خدای لاشریکم پناه میبرم به حق همین آب که جز او هیچ پناهی برایم نبود و نیست . . . یادداشت ۲۳خرداد ۱۴۰۲ _دریاچه آویدر گاهی منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

کافی نت وخدمات کامپیوتری عمیدی C4D عکاسی صنعتی باشگاه کوهنوردی پژواک فایلدونی نکس وان پیکس کافۿ کره اے ???? لبنیاتی مناف زاده بیرق